موفقیت ، امید ، سرگرمی

...این وبلاگ سعی داره تا با ارئه راهکارهای زیبا شما را به زندگی خوب دعوت کنه ...

 

کمی لبخند ...
تقدیم به عشق اولین و آخرینم ...
نه عزیز دلم ...
همه شبیه هم نیستند !
برف برای دست های یخ کرده کودکان روستا ،
نه زیباست و نه رمانتیک !!!
دقت کردی ؟ !
چند روزیست چهره زیبایت چیزی کم دارد !
چیزی مثل ...
کمی لبخند !!!
نه عزیز زیبای من !
خبری از قرص های اعصاب و بی خوابی نیست !
بعد از تو تازه فهمیدم که ...
چقدر تنهایی به آدم خوش می گذرد !!!
من و تو از همان روز اول ،
محکوم به از دست دادن بودیم !
تو ، همان یک ذره احساست را ...
و من ...
تمام زندگی ام را ... !!! ...
زمین
آن قدرها هم که فکر می کردم
گرد نبود !
از روزی که رفته ای تا الان
باید حداقل دوبار از این جا رد شده باشی !!!
آرام بخواب عزیز من ...
من کابوس ها را یکی یکی ،
از فضای اتاقت دووووووور خواهم کرد !!!

+نوشته شده در یک شنبه 22 بهمن 1391برچسب:,ساعت9:6توسط اصغر محمودی | |

 

اشک...
وقتی که آمدیم
در اولین پیام ، که نشان حیات بود
ما گریه کرده ایم
معنای گریه مان ، یعنی که زنده ایم
اما به روزگار
وقتی که فقر می شکند قامت غرور
این سفره ها که ندارد نشان نان
وقتی لباس دختر همسایه پاره است
وقتی که شرم ، می چکد از چهره پدر
آن چشم منتظر
این گونه های خیس
این سفره های خالی از سهم روزگار
وقتی سکوت ، طعم رضایت گرفته است
وقتی که سنگ می شود این قلب های ما
هیهات مردمان
خالی است جای اشک ، این گریه های پاک
این اولین نشانه بودن در این جهان
وقتی دگر نچکد قطره ای ز چشم
باور نمی کنم که عزیزان ، زنده ایم
باید که پاک کرد
اما نه اشک را
باید دلیل اشک
این فقر تلخ را
از لوح روزگار
از ریشه پاک کرد ...

+نوشته شده در یک شنبه 8 بهمن 1391برچسب:,ساعت19:6توسط اصغر محمودی | |

 

برکت باران
” شازده کوچولو تکرار کرد تا در خاطرش بماند :
من مسوول گلم هستم . "
با جمله بالا موافقم . آنرا تعمیم می دهم : علاقه مندی ، مسوولیت می آورد . علاقه به همسر و خانواده ، مسوولیت حمایت ، محبت و تامین نیازهای زندگیشان را به ارمغان می آورد . علاقه به دوست هم حمایت و محبت را شامل می شود . علاقه به همکار و ... هم .
علاقه مندی به گفتن چهار تا جمله محبت آمیز نیست ! گفتن دوستت دارم راحت تر از آب خوردن است ! اما پذیرش داوطلبانه مسوولیت های پشت سر این علاقه مندی ، مبحث مهم و قابل تاملی است !
باید خودمان ، خودمان را متعهد کنیم به انجام وظایف نانوشته ای که در قبال فرد یا افراد مورد علاقه امان داریم . باید هر روز و همواره تکیه گاه شان باشیم . حتی مواقعی که از او یا آنها می رنجیم و عصبانی می شویم ، بار مسوولیتمان کم نمی شود . نباید به بهانه رنجش و عصبانیت ، شانه خالی کنیم و آن فرد یا افراد را رها کنیم .
نباید در برابر انتقادهایشان ، موضع بگیریم ! برعکس ، باید در طول زندگیمان یار و یاورشان باشیم و از کمک و محبت به آنها لذت ببریم .
به یاد داشته باشیم که در قبال گل یا گل های زندگیمان مسوولیم ...

+نوشته شده در جمعه 29 دی 1391برچسب:,ساعت20:10توسط اصغر محمودی | |